Από τις πιο χαρακτηριστικές φιγούρες του παλιού καλού ελληνικού κινηματογράφου. Ο καλοκάγαθος «γίγαντας» τον οποίο το κοινό αγάπησε σε υπέρτατο βαθμό. Ο λόγος για τον αξέχαστο Ζαννίνο, ο οποίος αν και έπαιζε κυρίως σε δεύτερους ρόλους, κατάφερε να ξεχωρίσει.
Ο Ζαννίνο, λοιπόν, είναι από τους καλλιτέχνες που έκαναν καριέρα με ψευδώνυμο και μάλλον αρκετοί ίσως και να μην τον γνωρίζουν. Και σίγουρα ακόμα πιο λίγοι γνωρίζουν την ιστορία πίσω από το ψευδώνυμο που τον καθιέρωσε και πως καλλιτεχνικός «νονός» του ήταν ο σπουδαίος Αττίκ.
Όπως έχει αποκαλύψει η κόρη του, Σόφη Ζαννίνου (κράτησε κι εκείνη το ψευδώνυμο), την περίοδο εκείνη ο πατέρας της δούλευε στη μάνδρα του Αττίκ. Ο Ζαννίνο ήταν από την Κωνσταντινούπολη και στη γειτονιά που μεγάλωσε, τα παιδιά από την Ιταλία τον φώναζαν Νίνο, από το Γιάννης. Τα παιδιά από την Γαλλία, πάλι, τον φώναζαν Ζαν στη δική τους γλώσσα.
Ο ηθοποιός, του οποίου το πραγματικό όνομα ήταν Γιάννης Παπαδόπουλος, διηγήθηκε την ιστορία αυτή στον Αττίκ και τότε εκείνος, ένωσε το «Ζαν» και το «Νινο» και το έκανε… Ζαννίνο. Με αυτό ξεκίνησε τα πρώτα του καλλιτεχνικά βήματα και κανείς δεν γνώριζε ότι στην πραγματικότητα λεγόταν Παπαδόπουλος.
Be the first to comment here.