Ο Μπενζεμά είναι 31, ο Σουάρες είναι 32, ο Ντιέγκο Κόστα είναι 30, αν και για τον τελευταίο δεν μπορεί κανείς να είναι σίγουρος. Ο Καβάνι και ο Ζιρού είναι 32, ο Λεβαντόφσκι με τον Αγουέρο είναι 30, o Φαλκάο είναι 33. Ο Ιγκουαϊν κλήθηκε στα 31 να λύσει το πρόβλημα, αφού η Τσέλσι δεν έδωσε άλλον χρόνο στον Μοράτα.
Ακόμα κι αυτοί που μάθαμε πιο πρόσφατα, δεν είναι όσο μικροί νομίζουμε. Ο Ομπαμεγιάνγκ με τον Ιμόμπιλε είναι 29, ο Τάντιτς έκανε πλάκα στη Ρεάλ στα 30, την ώρα που άλλοι συνεχίζουν ακόμα μεγαλύτεροι. Στην Ιταλία πρώτος σκόρερ είναι ο Κουαλιαρέλα στα 36, παίζουν ακόμα ο Τζέκο στα 33 και ο Μάντζουκιτς στα 32.
Κάποιοι εξακολουθούν να είναι φανταστικοί φορ, που σκοράρουν ακατάπαυστα, κάποιοι άλλοι δείχνουν τα πρώτα σημάδια πτώσης στην αποτελεσματικότητά τους. Ο,τι κι αν κάνουν αυτή τη σεζόν, ο χρόνος είναι αμείλικτος.
Δεν είναι μακριά η μέρα που οι μεγάλες ομάδες θα πρέπει να ψάξουν για νέους σέντερ φορ, μερικές το κάνουν ήδη. Το θέμα είναι ποιοι θα είναι αυτοί. Αφήνουμε στην άκρη το wonderkid που λέγεται Εμπαπέ: κανένας δεν του μοιάζει, αυτή τη στιγμή είναι το Φαινόμενο Νο2, ο πιο πολύτιμος παίκτης στον κόσμο, η τιμή του δεν έχει ταβάνι.
Δεν ξέρουμε πότε και πως θα φύγει από την Παρί και μόνο μία ομάδα μπορεί να τον αποκτήσει. Οι υπόλοιπες τι θα κάνουν;
ΟΙ ΕΤΟΙΜΟΙ ΕΙΝΑΙ ΜΕΤΡΗΜΕΝΟΙ ΣΤΑ ΔΑΧΤΥΛΑ
Υπάρχει ένα γκρουπ επιθετικών που μπορούμε να τους πούμε έτοιμους, αποδεδειγμένους. Κι η αλήθεια είναι πως είναι λίγοι σε σχέση με τους μεγάλους που προαναφέραμε. Δεν είναι τυχαίο πως η λίστα είναι μικρή: Η εποχή του ποδοσφαίρου του ενός φορ κορυφής έκανε κακό στους επιθετικούς, αφού έπαιζαν λιγότεροι σε σχέση με το παρελθόν, δεν ήταν εύκολο να βρουν χώρο και χρόνο.
Πρώτος σ’αυτήν τη λίστα είναι φυσικά ο Κέιν. Πάνω από 20 γκολ σε κάθε σεζόν μετά τα 20 του, ο Άγγλος έπεισε και τους πιο δύσπιστους πως είναι top class. H Τότεναμ έχει λυμένο το πρόβλημά της, εκτός κι αν ο 25χρονος Κέιν αποφασίσει κάποια στιγμή να φύγει. Σε μια τέτοια περίπτωση, οι Λονδρέζοι μπορούν να ζητήσουν τον ουρανό με τ’άστρα, έχουν τον μακράν καλύτερο έτοιμο φορ στον κόσμο σ’αυτήν την ηλικία.
Στην ίδια κατηγορία (και ηλικία) ανήκει κι ο Λουκάκου. Μέτρια η σεζόν που τρέχει, όπως και η προηγούμενη, αλλά μπορούν κάλλιστα να αποδοθούν στη συνολική προβληματική εικόνα της Γιουνάιτεντ επί Μουρίνιο. Ο Βέλγος δεν πείθει πως είναι η πολύ μεγάλη κλάση, αλλά δεν γίνεται να απαξιωθεί.
Ένα χρόνο μεγαλύτερος, ο Ικάρντι στα 26. Ο Αργεντινός είχε πίσω του δύο σερί σεζόν με 25+ γκολ, αλλά φέτος έχει μείνει πιο χαμηλά, πρωταγωνιστής σε συνεχείς εξωγηπεδικές ιστορίες και προστριβές με την Ίντερ. Σίγουρα κάποια ομάδα θα δει στο πρόσωπό του τον one-touch finisher που της λείπει.
Πριν πάμε στα πιτσιρίκια, μια αναφορά στον Μίλικ. Ο Πολωνός έκανε όργια στον Άγιαξ, πήγε στη Νάπολι ως μεγάλος σκόρερ. Με μία ρήξη χιαστού σε κάθε γόνατο έμεινε πίσω, ξεχάστηκε. Φέτος έχει μείνει υγιής, παίζει και έχει 16 γκολ στην Serie A. Θα ήταν ωραίο να συνεχίσει έτσι, άσχετα αν μάλλον δεν θα γίνει ποτέ αυτός που θα μπορούσε μετά τους δύο τραυματισμούς.
Ωραία, οι μεγάλοι των τελευταίων χρόνων ετοιμάζονται για αποχώρηση, έχουμε 2-3 “έτοιμους” 25άρηδες, αλλά τι γίνεται πίσω απ’αυτούς; Ας ρίξουμε μια ματιά στα 23 και κάτω, να δούμε ποιοι έρχονται με φόρα, πάντα εξετάζοντας παίκτες που παίζουν ήδη στα Top5 ευρωπαϊκά πρωταθλήματα.
ΟΙ ΜΙΚΡΟΙ ΠΟΥ ΕΡΧΟΝΤΑΙ
Ο Πολωνός Κριστόφ Πιάτεκ, στα 23 έκανε ήδη το επόμενο βήμα και τον Ιανουάριο πήγε στη Μίλαν από την Τζένοα. Ο συνομήλικός του Γερμανός Τίμο Βέρνερ της Λειψίας, που έχει ήδη παίξει 24 ματς με την Εθνική και έχει εννέα γκολ. Οι δύο 22χρονοι: ο Γάλλος Μουσά Ντεμπελέ, που αφού τα σάρωσε όλα δύο χρόνια στη Σκοτία και τη Σέλτικ πήγε στη Λυόν και ο Ουρουγουανός Μάξι Γκόμες που χτίζει το όνομά του στη Θέλτα. Ο 21χρονος Σέρβος Λούκα Γιόβιτς που παίζει στην Άιντραχτ και ο Λαουτάρο Μαρτίνες, που στην πρώτη του χρονιά στην Ευρώπη ψάχνει χώρο στην Ίντερ τώρα που ο Ικάρντι είναι “παρκαρισμένος”.
Αυτούς διαλέξαμε να σας παρουσιάσουμε. Και προσθέσαμε στη σύγκριση άλλους δύο μικρούς, που τους έχουμε συνηθίσει επειδή παίζουν ήδη καιρό σε μεγάλη ομάδα. Γκαμπριέλ Ζεσούς της Σίτι και Μάρκους Ράσφορντ της Γιουνάιτεντ, αμφότεροι στα 21.
ΑΠΕΙΛΗ ΚΑΙ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑ
Πάμε να δούμε λίγο τις φετινές επιδόσεις στα πρωταθλήματά τους. Δεν παίζουν όλοι το ίδιο συχνά κι έτσι δεν θα κοιτάξουμε το σύνολο, αλλά τους μέσους όρους. Πόσα γκολ (χωρίς πέναλτι) έχουν ανά 90′ και πόσα xGoal.
Γιατί είναι σημαντικό να δούμε τα xGoal/90′; Γιατί μας δείχνουν κάτι πέρα από τον ξερό αριθμό των γκολ. Αποτυπώνουν τη συνολική παρουσία ενός επιθετικού, το πόσο απειλητικός μπορεί να είναι κατά τη διάρκεια του αγώνα, με κίνηση, ντρίμπλα, κτλ. Είναι πιο ασφαλές κριτήριο, γιατί κάποιες φορές τα γκολ ξεγελάνε. Μπορεί ένας φορ να έχει πολλά τέρματα γιατί έχει βρει τη φόρμα της καριέρας του, μπορεί κάποιος άλλος απλώς να περνάει ένα άτυχο φεγγάρι.
Σε βάθος χρόνου όμως, αυτός που θα βάλει τα περισσότερα γκολ θα είναι αυτός που θα απειλεί περισσότερο.
Ο Γιόβιτς είναι αυτός που ξεχωρίζει μακράν από τους υπόλοιπους. Ο φορ της Άιντραχτ έχει στη Γερμανία 16 γκολ σε μόλις 1.690 λεπτά συμμετοχής και τους περνάει όλους στο σκοράρισμα με 0.85 γκολ ανά 90′, πάντα χωρίς να μετράμε τα πέναλτι. Επιπλέον, ο Γιόβιτς είναι πάνω από όλους (εκτός του Ζεσούς) και στην απειλή με 0.71 xGoal ανά 90′. Με λίγα λόγια μπορεί να έχει βάλει λόγω φόρμας ή κλάσης μερικά γκολ παραπάνω από τα προσδοκώμενα, αλλά το φετινό σκοράρισμά του δεν είναι πλασματικό. Όντως μπορεί μόλις στα 21 του να απειλεί σε κάθε ματς λίγο λιγότερο από τον Σουάρες (0.74 xG) και τον Αγουέρο (0.74 xG) ή λίγο περισσότερο από τον Καβάνι (0.68 xG) και τον Ομπαμεγιάνγκ (0.65 xG).
Ο Ζεσούς είναι περίπτωση. Επειδή ο Βραζιλιάνος παίζει στη Σίτι, που δεν μοιάζει με καμία άλλη ομάδα στην Ευρώπη, μπορεί να έρχεται για πλάκα σε πολύ πλεονεκτικές θέσεις για γκολ. Τις τελευταίες τρεις σεζόν ο 21χρονος έχει τις πιο απειλητικές τελικές στην Ευρώπη: κάθε τελική του έχει κατά μέσο όρο 26% να γίνει γκολ, ένα νούμερο ασύλληπτο. Προφανώς οι δικές του επιδόσεις δεν είναι άμεσα συγκρίσιμες με των υπολοίπων. Έχει μια αξία βέβαια να δούμε πως φέτος έχει τρομερή αναποτελεσματικότητα: έχει 0.91 xG/90′ αλλά τελικά “μόνο” 0.51 γκολ ανά 90 λεπτά.
Ο Πιάτεκ είναι ο 2ος καλύτερος σκόρερ φέτος, με 0.68 γκολ ανά 90′ και αποτελεσματικότητα που τον φέρνει πιο ψηλά από το 0.47 των xGoal. Θα πρέπει φυσικά να υπολογίσουμε πως ο Πολωνός μέχρι τον Ιανουάριο έπαιζε στη Τζένοα και μετά πήγε στη Μίλαν.
Ο Ντεμπελέ είναι πιο απειλητικός από τον Πιάτεκ με 0.66 xGoal ανά 90′ και έχει βάλει λίγο λιγότερα απ’αυτά που πρέπει. Η ίδια ιστορία για τον Βέρνερ, με τον μικρό της Λειψίας να βρίσκεται λίγο πιο κάτω, με 0.54 γκολ ανά 90′. Ο Μαρτίνες βάζει αυτά που πρέπει και έχει “τίμια” απειλή για πρώτη χρονιά στην Ευρώπη, ενώ ο Γκόμες έχει ακόμα πολλά ψωμιά για να χτυπήσει την πόρτα του elit επιπέδου και σίγουρα οι αριθμοί του επηρεάζονται από τη φετινή πορεία της Θέλτα, που παλεύει για τη σωτηρία. Τέλος, ο Ράσφορντ έχει μάλλον υποτιμηθεί, αν σκεφτεί κανείς πως συνήθως παίζει στο πλάι του Λουκάκου.
ΕΥΣΤΟΧΙΑ ΚΑΙ ΑΞΙΑ ΚΑΘΕ ΤΕΛΙΚΗΣ
Πάμε να δούμε και την ευστοχία. Στο επόμενο γράφημα συγκρίνουμε το ποσοστό ευστοχίας που έχουν οι επιθετικοί (χωρίς φυσικά να μετράμε τα πέναλτι) με τις πιθανότητες που έχουν κατά μέσο όρο οι τελικές τους.
Ο Γιόβιτς είναι ο πιο εύστοχος όλων, με τη φοβερή ευστοχία του 25%. Όμως, εξίσου σημαντικό για τον Σέρβο είναι πως κατορθώνει να πηγαίνει σε καλές τελικές, αφού κατά μέσο όσο μια τελική του έχει 17% να σκοράρει. Πιο απειλητικός είναι μόνο ο (χασογκόλης φέτος) Ζεσούς, που για τους λόγους που εξηγήσαμε προηγουμένως έχει κατά μέσο όρο τις πιο απειλητικές τελικές της Ευρώπης.
Ο Πιάτεκ είναι εύστοχος με 18%, αλλά θα πρέπει τώρα σε μεγαλύτερη ομάδα να βελτιώσει τις τελικές του και να ανέβει από τον μέσο όρο του 13%. Ο Ντεμπελέ είναι ψηλά και στα δύο, ενώ Βέρνερ-Ράσφορντ είναι πολύ κοντά. Για τον Γκόμες φαίνεται πως η διαφορά στο σκοράρισμα που είχε στο προηγούμενο γράφημα δεν οφείλεται στην αστοχία του. Εύστοχος είναι, μια χαρά είναι το 17%, αλλά λόγω της ομάδας που παίζει έχει λίγες και “κακές” τελικές.
Ο ΓΙΟΒΙΤΣ ΕΙΝΑΙ ΠΙΟ ΜΠΡΟΣΤΑ ΑΠ’ΌΛΟΥΣ
Η έρευνα λέει πως αυτή τη στιγμή ο Γιόβιτς είναι πιο μπροστά απ’όλους. Δεν είναι τυχαίο που παίζει δυνατά για την Μπαρτσελόνα, δεν είναι τυχαίο που υπάρχουν φήμες πως η Ρεάλ θέλει να μπει σφήνα στην υπόθεση. Ο Σέρβος στα 21 του έχει σταθερότητα που πείθει: πέρυσι 0.73 xGoal ανά 90′, φέτος 0.71. Είναι πολύ μεγάλο νούμερο απειλής γι’αυτήν την ηλικία, ανεξάρτητα του αν φέτος είναι “καυτός” και στην αποτελεσματικότητα. Βέβαια, τον βοηθάει πολύ το γεγονός πως συνήθως παίζει στο πλάι του Αλέ, σε διατάξεις με δύο φορ.
Επίσης, πακέτο εκτέλεσης με όλους τους τρόπους. Από τα τα 16 φετινά γκολ στη Γερμανία, τα επτά είναι με το δεξί, έξι με το αριστερό και τρεις κεφαλιές. Ο ορισμός της τριπλής απειλής, για έναν επιθετικό που φαίνεται πολύ νωρίς να “τικάρει” όλα τα κουτιά. Λογικό να προσελκύει ενδιαφέρον, όπως λογικό να γυαλίζει σε Μπάγερν – Λίβερπουλ ο Βέρνερ και να ξεχωρίζει ο Ντεμπελέ ως ο επόμενος Γάλλος φορ, άσχετα αν ήδη υπάρχει η ξεχωριστή περίπτωση του Εμπαπέ.
Καθόλου τυχαία οι τρεις τους είναι αυτή τη στιγμή στο Top15 των πιο απειλητικών παικτών της Ευρώπης, λίγο πάνω ή λίγο κάτω από φτασμένους παίκτες, ακριβοπληρωμένους επιθετικούς. Στο τέλος της σεζόν θα επαναλάβουμε τη ματιά, με ακόμα περισσότερους ποδοσφαιριστές, για να δούμε και τους επιθετικούς και τους υπόλοιπους παίκτες που έρχονται στο τοπ επίπεδο.
Be the first to comment here.